Schwengel m.: 1. Stange, mit der die Spindel der Presse gedreht wird, MoSaRu. 16, Frank. 07, Bad. 26.-  2. Pressbaum(?) der Baumpresse, RumBan. 06. Etym.: mhd. swengel, mndd. swengel, Nom. instr. zu mhd. swengen, dies Kaus. zu schwingen. Wortb.: Trott-. Lit.: Balkenholl 1929, 147; DWA 9, 10. 9, 11; DWB 15, 2523; Halfer/Seebach 1991, 274; Kluge 2002, 834; Lexer 2, 1360; LuxWB 4, 202; MnddSchiLü. 4, 490; NSSWB 4, 1033; RheinWB 7, 2005; WKW 96/501.

Artikel wurde aus Cache gelesen