schuben sw.: Boden leicht abschürfen u. dabei Unkraut entfernen, Zür. 02, Zür. 02. Etym.: mhd. schuopen 'abschuppen', ahd. -scuoben. Lit.: AhdAsGl. 8, 413; BadWB 4, 733; Lexer 2, 824; SchweizWB 8, 1030; Weber W. 1949, 118.

Artikel wurde aus Cache gelesen