klocken sw.: Maische zum Entrappen durch ein siebartiges Gitter stoßen,         STir. 10.  Etym.: mhd. klocken, ahd. klock  n 'klopfen, schlagen'.  Wortb.: auße-.  Lit.: AhdAsGl. 5, 262; AhdSchütz. 1989, 158; BadWB 3, 168; DWB 11, 1220; Lexer 1, 1629; SchweizWB 3, 641; TirWB 1, 340; VorarlWB 2, 92. |