keilen sw.: 1. Methode bei der Grünveredlung, RumBan. 06.-  2. Lesegut im Rückentraggefäß komprimieren, MoSaRu. 04, MoSaRu. 07. Etym.: mndd. klen, zu Keil. Wortb.: ab-, an-, aus-, einhin-, ver-. Lit.: BadWB 3, 104; DWB 11, 449; Kluge 2002, 482; LothrWB 281, 1979, 109; MnddSchiLü. 2, 461; PfälzWB 4, 156; RheinWB 4, 392; SchwäbWB 4, 309; ShessWB 3, 1238; TirWB 329; WKW 93/478.

Artikel wurde aus Cache gelesen