eben Adj.: a. eben gelegen, flach (v. Weinberg) Frank. 13, Frank. 17, Bad. 18, Els. 07, Els. 13, StGall. 03, STir. 08, NÖ 13, Burgl. 01, Mór 02, Balat. 03, Szek. 01, Szek. 05, Mecse. 03, Gottsch. 02, Sathm. 03, Trans. 44, Aserb. 02, Sachs. 01, Württ. 08, Württ. 09, Bad. 19, Els. 08, Steir. 06, Dunak. 01, Szek. 03.-  b. in der Ebene (v. Weinberg), Mór 02.-  c. eben (v. der umgegrabenen Weinbergsfläche) STir. 03. Formen: Frank. 17, Frank. 13, Burgl. 01, Els. 13, STir. 08, STir. 03, Aserb. 02, Sathm. 03, Trans. 44, Gottsch. 02, NÖ 13, Mór 02, Bad. 18 Els. 07 Szek. 01, Balat. 03, Mecse. 03, Szek. 05, StGall. 03. Etym.: mhd. eben, ebene, (md.) even, ahd. eban, ebani. Wortb.: schnur-. Lit.: AhdAsGl. 2, 342. 2, 344; AhdSchütz. 1989, 96. 97; BadWB 1, 621; BayWB 1, 14; DWBNb. 7, 5; ElsWB 1, 6; Gehl 2003, 187; GottschWB 1, 124; Hilpert 1957, 86; Kluge 2002, 225; Lexer 1, 499; LothrWB 129, 61; NSSWB 2, 259; ObsächsWB 1, 484; PfälzWB 2, 711; RheinWB 2, 1; Roedder 1936, 369; SchwäbWB 2, 527; SchweizWB 1, 43; ShessWB 2, 1; SSWB 2, 104; SuddWB 3, 522; ThWB 2, 1; TirId. 99; TirWB 139; TreppWB 223; UfrankWB 56; VorarlWB 1, 663; Weber W. 1949, 35; WKW 102/568; WMU 1, 412; Wolf B. 1972, 10.

Artikel wurde aus Cache gelesen