brausch Adj.: a. leicht abbrechend (v. der Triebspitze),    Ukr. 32.- b. spröde (v. Bindstroh),     Frank. 03.  Etym.: mndd. br  sch 'zerbrechl., mürbe', mndl. broosc.  Lit.: DWB 2, 398; MnddSchiLü. 1, 432; MndlWB 1, 1457; NdsWB 2, 787; PreußWBRie. 1, 975; SchwäbWB 1, 1370; TirWB 1, 105; WBÖ 3, 789. |