auf-gehen st.: 1.a. aufbrechen (v. Auge), SaalUnst. 05, MoSaRu. 12, MoSaRu. 18, Rheing. 03, Württ. 08, Bad. 10, Els. 15, Württ. 17, Lux. 02, Lothr. 01, Lothr. 02, Aarg. 01, Wall. 03, Ukr. 06, Ukr. 34.-  b. austreiben (v. Auge), Bad. 29, Els. 16, Slowak. 01.-  c. austreiben (v. der Rebe), MoSaRu. 01.-  2. durch Wässern dicht werden (v. Holzgefäß), Els. 04.-  3. Weinberg zur Lese öffnen, MoSaRu. 06, MoSaRu. 13. Etym.: mhd. fgn, fgn, ahd. fgangan, fgn.- vgl. gehen. Lit.: AhdAsGl. 3, 390; AhdSchütz. 1989, 124; BadWB 1, 81; BayWB 1, 859; Becker M. 1979, 220; DWBNb. 3, 507; ElsWB 1, 190; Gehl 2003, 47; Honold 1941, 62; Kisch 1905, 15; Lexer 2, 1691; LothrWB 516, 1, 105; PfälzWB 1, 373; RheinWB 2, 1124; SchwäbWB 1, 380; SchweizWB 2, 12; SuddWB 1, 506; ThWB 1, 327; Veith 1971a, 76; VorarlWB 1, 146.

Artikel wurde aus Cache gelesen