Wein-traubel/-äu- Gen.?: 1. Weintraube, Szek. 03, Pl. Szek. 03.-  2. Beere der Traube, Ukr. 31. Etym.: mhd. wntriubel m. 'Weintraube', mndd. wndrvel, ahd. wndrbila f.- s.a. Weinsträubel (ThürWB).- vgl. Traubel, Träubel Wortb.: Geiz-. Lit.: DWB 21, 1306. 28, 1000; HNassWB 4, 599; Lexer 3, 919; MnddSchiLü. 5, 726; Müller E.E. 1960, 158; Pritzel/Jessen 1882a, 444; Steffens 2006b, 456; ThWB 6, 880; WKW 15/60. 16/64.

Artikel wurde aus Cache gelesen