Träub(e)lein n.: 1.a. Geschein der Rebe Frank. 15, Bad. 34.- b. sich zur Traube entwickelndes Geschein Württ. 04, Bad. 02, Schaffh. 01, Thurg. 01, Liecht. 01,              Liecht. 01, Pl.                 Frank. 11,              Graub. 02,                 Bern 02.- 2.a. Weintraube Bad. 29, Bad. 30, Bas. 03, Pl.            Bern 03.- b. kl. Traube Württ. 04, Württ. 12, Pl.                 Aarg. 01.- 3. Traubenmaische, Pl.                  Bad. 29.  Formen: Sg.:        Württ. 12,        Bad. 30,        Bad. 29,         Thurg. 01,        Liecht. 01.- Pl.:          Frank. 15,         Bad. 02,          Württ. 04,         Bad. 34,         Bas. 03,        Bad. 29,         Schaffh. 01,        Liecht. 01.  Etym.: mhd. triubel  n, ahd. dr  bil  n.- Tw. kann Dim. zu Traubel, Träubel vorliegen  Wortb.: Abmahl-.  Lit.: AhdAsGl. 2, 298; Buck 1959, 11; DWB 21, 1323; FEW 17, 360; Höfflin 1983a, 246; Lexer 2, 1518; MfrankWB 203; SchwäbWB 2, 329; SchweizWB 14, 190; Wolfhard 1922, 71. |
 Traube der Sorte Bacchus
|