Kragen m.: entlaubter Rebbogen, Bad. 29, Pl. Bad. 29. Etym.: mhd. krage m. 'Hals', mndd. krage.- s.a. Kragenwelle f. 'die nach dem Laubfall geschnittenen u. gebündelten alten Bogenschosse der Reben' (BadWB 3, 245). Lit.: BadWB 3, 244. 3, 245; DWA 4, 8; DWB 11, 1956; Friedli 1922, 397; Kluge 2002, 533; Krückels 1965, 56. 57; Lexer 1, 1702; MnddSchiLü. 2, 554; PfälzWB 6, 1781; RheinWB 4, 1330; Steffens 2006b, 204; WKW 54/264.

Artikel wurde aus Cache gelesen