Kotor m.: 1. alter, ausgehauener, dürrer Rebstumpf,      Trans. 35.- 2. Wurzelwerk der Rebe,      Trans. 35, Pl.        Trans. 35.  Etym.: entl. aus rum. cotor 'Stängel, Strunk'.  Lit.: Besse 2001a, 41; Besse 2010b, 98; DRGAn. 374; Kleiber 2004b, 8; SSWB 5, 305; WKW 2/4. 5/14. |