Klack/-ä- m.: 1. Riss in der durch Regen od. Hagel aufgeplatzten Beere, Bas. 02, Pl. Bas. 02.-  2. brüchige Stelle an der Fruchtrute, wenn sie bei trockenem Wetter umgebogen wird, Liecht. 01.-  3. Abteilung im Weinberg, Thurg. 01, Pl. Thurg. 01. Etym.: mhd. klac 'Riss, Spalt'. Lit.: BasMda. 56; BayWB 1, 1324; DWB 11, 889; ElsWB 1, 491; Lexer 1, 1596; SchwäbWB 4, 432; SchweizWB 3, 639.

Artikel wurde aus Cache gelesen