Kippe I f.: Spitze des Sommertriebs, Pl. Pfalz 05. Etym.: ndd. Entsprechg. zu fnhd. kipfe 'Spitze'. Lit.: Baldinger 1988-2003, 1, 66; DWB 11, 782; ElsWB 1, 457; Kadel 1928, 40; Kluge 2002, 489; LothrWB 286, 4, 217; RheinWB 4, 508; ShessWB 3, 1313.

Artikel wurde aus Cache gelesen