Haupt-wurze f.: a. tief in die Erde dringende Rebwurzel Mór 02.- b. Wurzelstamm der Rebe Burgl. 11, Tschech. 12, Dunak. 01, Budap. 01.  Formen: Sg.:            Tschech. 12,            Budap. 01,              Burgl. 11,              Dunak. 01.- Pl.:             Mór 02,            Tschech. 12.  Etym.: mhd. houbetwurz f.- vgl. Wurz, Wurze, Wurzen.  Lit.: Lexer 1, 1356. |