Häplein/-e- [n.] Dim.: 1. (gekrümmtes) Messer für den Rebschnitt, Pl.      Bad. 01,       Bad. 02.- 2. (gekrümmtes) Messer zum Abschneiden der Trauben,       Württ. 02.- s.a. Häpel f. 'kl. Häpe, krummes Winzermesser' (DWB 10, 471); Traubenhäplein n. Dim. (SchwäbWB 6, 1767).  Lit.: DWB 10, 471; ElsWB 1, 359; PfälzWB 3, 812; Rieger 1993, 59; SchwäbSchm. 251; SchwäbWB 3, 1161; WKW 57/278. 89/454. |