Botte II [f.]: 1. Bündel aus Stroh, Lux. 03.-  2. Bündel aus Weidentrieben, die als Bindematerial im Weinberg dienen, Lux. 03.- s.a. frz. botte 'Bündel (bes. Stroh, Heu)', das in FEW 1, 657a zu germ. *butt- 'Stumpf' gestellt wird, lt. FEW 15/1, 230b u. ib. 15/2, 46b, Anm. 34 aber eher zu mndl. bote 'Büschel (Flachs)', zu mndl. boten V. 'schlagen, klopfen', gehört. Lit.: Alanne 1963, 26; FEW 1, 656; FEW 15/2, 46; FrzDtWB 1985, 113; LuxWB 1, 135; WKW 67/331.

Artikel wurde aus Cache gelesen