Beier m.: Quecke, Weinbergsunkraut, NÖ 16. Etym.: entl. aus slow. pirje (lt. Pohl), aus dem Slaw. (lt. WBÖ).- s.a. Beiergras, Beierwurz, Beierwurzen 'Quecke' (DWA 5, 7; ib. 17, 8); tschech., kroat. pýr m. 'id.' (WBÖ). Lit.: Bedlan 2006, 121; DWA 2, 7; IEW 1, 850; Kornfeind 1991, 84; Marzell 1943-1979, 1, 150. 5, 36. 5, 408; Pohl H.D. 2007b, 22; Pritzel/Jessen 1882a, 412; SDWA 2, 57. 17, 8; Staribacher 2003, 17; SteirWs. 61; WBÖ 2, 845.

Artikel wurde aus Cache gelesen