Wein-bütte f.: a. Gefäß von 15-20 Eimern Inh., in das der Most aus dem Gefäß unter der Mühle abgelassen wird, Ukr. 18, Ukr. 18.-  b. Gefäß, in das der Most aus der Presse rinnt, Ukr. 18. Hist. Bel.: 1626 Raiff an die Weinbütenen (VorarlWB). Etym.: mhd. wnbüte f.- Abb.: Woschek 1971, 230, Abb. 376.- vgl. Bütte. Lit.: DWB 28, 875; Lemmer u.a. o.J., 23; Lexer 3, 899; PfälzWB 6, 1191; SchwäbWB 6, 611; SchweizWB 4, 1911; ShessWB 6, 400; VorarlWB 2, 1570; WKW 99/531.

Artikel wurde aus Cache gelesen