ver-kummern/-ü- sw.: 1.a. verkümmert (v. der Beere) Bad. 11, Els. 12, Trans. 18, Trans. 35, Aserb. 01,                   Els. 08,                 Aserb. 01.- b. unreif (v. der Beere) Bad. 17, Trans. 06.- c. in der Entwicklung zurückbleiben (v. Auge) Tschech. 02.- d. schlecht blühen (v. Rebstock),                             Aarg. 01.- 2. verwahrlost (v. Weinberg),                    Steir. 01.  Formen:         Els. 12,           Aserb. 01,         Tschech. 02,        Bad. 17,        Bad. 11,        Trans. 06 Trans. 35,        Trans. 18.  Etym.: mhd. verkumbern, verkümbern.- vgl. kümmern.  Lit.: BadWB 2, 76; Becker M. 1979, 329; DWB 25, 692; ElsWB 1, 438; Lexer 3, 149; NSSWB 5, 1026; PfälzWB 2, 1205; RheinWB 4, 1720; SchwäbWB 2, 1202; SchweizWB 3, 302; ShessWB 2, 546; Sipos 1979, 144; SteirWB 238; SteirWs. 225; Stingl R. 1979, 118; SuddWB 4, 161; WKW 14/55. 30/128. |