Tschüppel m.: a. Bündel aus Weidentrieben, die als Bindematerial im Weinberg dienen, STir. 08, Pl. STir. 08.-  b. kl. Weidenbündel, STir. 08.- s.a. Tschuppen m. (DWB); els., schweiz. tschupp (FEW 17, 382b). Wortb.: Felber-. Lit.: BasMda. 89; DWB 15, 2018. 22, 1444; ElsWB 2, 774; EWD (Kramer) 2, 200; KärntWB 227; PfälzWB 2, 581; TirWB 662; VorarlWB 2, 1067; WBÖ 5, 767; WKW 66/324. 67/333.

Artikel wurde aus Cache gelesen