Tannin [n.]: Gerbstoff als Mittel zum Schönen des Weins Ahr 03, Mittrh. 02, Rheinh. 03, NÖ 13, NÖ 16, Slowak. 02. Formen: Sg.: NÖ 13 Slowak. 02, NÖ 16, Ahr 03 Mittrh. 02 Rheinh. 03. Etym.: entl. aus frz. tanin, tannin m. 'Tannin; (beim Wein) Gerbstoff (der Rappen)', dies Abl. v. frz. tan m. 'Gerberlohe, Gerbrinde', aus gall. *tanno- 'Eiche', vgl. bret. tann. Lit.: Ambrosi H. 1992, 325; Ambrosi H. 1996/98, 127. 330; Arnberger 2007, 395; Bassermann-J. 1975, 457; Bottler 1906, 144; BrockhWein 2005, 428; Dippel 1997, 459; FEW 13/1, 82; FrzDtWB 1985, 920; Graeger 1873, 110; Hoeniger 1964, 127; Hoppmann 2010, 312; Jakob L. 1995, 317; Jakob L. 1998, 253; Jobé 1990, 497; Junker-Eger 2007, 13. 18. 29. 156; Koch H.-J. [1999], 136; Koch H.-J. 2002, 210; LexOIV 531; Müller K. 1930, 819; PetRobN 2009, 2502. 2504; Robinson 1997, 525; Robinson 2003, 725; Romé 1979, 426; Schoonmaker 1967, 365; Schweinhardt 2003, 203; Sebestyén 1978, 196. 228; Stefl 1914, 52; Steurer 1980, 282; Tischelmayer 2001, 365; v.d. Sorge 1859, 73; Weinkult. 1990b, 462.

Artikel wurde aus Cache gelesen