springen st.: 1. anschwellen (v. Auge), Pfalz 08, Burgl. 08.-  2.a. aufplatzen (v. der Beerenhaut) Graub. 02.-  b. durch (starken) Regen od. Hagel aufplatzen (v. der Beere) Bad. 30, Graub. 02, STir. 08, STir. 10, STir. 12, Binnenl. 02, Budap. 01. Formen: Bad. 30, STir. 08 STir. 10 STir. 12, Graub. 02, Binnenl. 02. Etym.: mhd. springen, ahd. springan 'springen, sprudeln; blühen'. Wortb.: auf-, aus-, enweg-, ver-, zer-. Lit.: AhdAsGl. 9, 131; AhdSchütz. 1989, 240; Arnberger 2007, 373; BayWB 2, 703; DWB 17, 81; ElsWB 2, 559; HNassWB 3, 703; Kluge 2002, 871; Lexer 2, 1117; LothrWB 489, 385; ObsächsWB 4, 257; PfälzWB 6, 348; RheinWB 8, 429; SchlesWB 3, 1308; SchwäbWB 5, 1588; SchweizWB 10, 885; ShessWB 5, 1235; Thiel 1963, 172; ThWB 5, 1404; VorarlWB 2, 1234; WKW 25/106; WMU 2, 1634; WSAH 193. 194.

Artikel wurde aus Cache gelesen