Redoute f.: a. oberste Terrasse im Weinberg, die an die Felsen heranreicht,      Lux. 01.- b. oberer Teil des Weinbergs am Steilhang,            MoSaRu. 09.  Etym.: entl. aus frz. redoute 'Schanze'.  Lit.: BadWB 4, 230; FEW 10, 183; FrzDtWB 1985, 810; GrFremdWB 2000, 1139; Kluge 2002, 750; Liessem u.a. 1978, 11; PfälzWB 5, 441; REW 7149; RheinWB 7, 230; ShessWB 4, 1303; WKW 31/132. |