Reb-schnur f.: 1. Material zum Befestigen des jungen Triebs, Pl.           Liecht. 01.- 2. Schnur zum Vermessen der Zeilen,         NÖ 06,           Steir. 01.  Hist. Bel.: 1625 Rebschnur (VorarlWB).  Etym.: ndd. Wort (Reep n. 'Seil', vgl. DWA 12, 10) mit verdeutlichendem 2. Kompositionselement (lt. DWB), mhd. r  bsnuor 'Bindfaden', mndd. r  p, repe m.n. 'Seil, Tau; Reif'.- Volksetym. zu Rebe gestellt.- vgl. Schnur.  Lit.: BayWB 2, 6. 2, 66; DWB 14, 337; GottschWB 2, 166; Kluge 2002, 750; Lexer 2, 358; MnddSchiLü. 3, 463; NSHws. 709; NSSWB 4, 470; SchwäbWB 5, 200; VorarlWB 2, 674. |