Pipette f.: Gerät zur Entnahme einer Probe aus dem Fass, Lux. 01, Els. 08, StGall. 02, StGall. 02. Etym.: entl. aus frz. pipette f. 'Pipette; Stechheber', Dim. zu frz. pipe f. (Pipe) i.S.v. 'Röhre, Rohrpfeife', dies zu lat. *pppare 'piepsen'.- In Balgach (ST. GALLEN) mit Metathese bzw. Nasaleinschub.- Abb.: Anex u.a. 1979, 65; Beyse 1859, 35, Fig. 4/II; Dahlen 1878, 315, Fig. 187; Dannenberg 1905, 50, Fig. 5; Graeger 1873, Taf. III, Fig. 13; Jüllien 1871, Taf. I, Fig. 2; Meißner [1920], 96, Abb. 81; Mohr F. 1864, 141, Fig. 37; Oppermann [1910], 43, Abb. 32; Schneider J. 1909, 21, Abb. 8c; Zweifler 1924, 197, Abb. 95.- s.a. it. pipetta (Marescalchi/Dalmasso 1979, 3, 312, Fig. 330f.); Messpipette (Bersch 1871, 147, Fig. 22; Steidl 2001, 43, Abb. 19). Lit.: DEI 2938; FEW 8, 560; FrzDtWB 1985, 718; Graeger 1873, 100; GrFremdWB 2007, 1055; Kluge 2002, 704; Müller K. 1930, 611; PetRobN 2009, 1909; Pfister 1998, 361; Seppälä 2001, 273; Stefl 1914, 57; WKW 120/646.

Artikel wurde aus Cache gelesen