Pfarrer m.: 1. Pers., die Wein segnet, STir. 07.-  2. über den hölzernen Auflagen liegender Pressbalken, Balat. 03. Etym.: mhd. pharrære, pharrer, ahd. pfarrri m., Abl. v. Pfarre f., mhd. pharre, ahd. pfarra.- vgl. Pfaffe. Lit.: AhdAsGl. 7, 256. 7, 257; BWB 2, 486; DWB 13, 1621; Gehl 2003, 698; Grünn 1952, 272; Kluge 2002, 694; Koch H.-J. 2002, 155; Lexer 2, 228. 2, 229; TirWB 67.

Artikel wurde aus Cache gelesen