Panz m.: a. Wölbung i.d.Mi. des Fasses MoSaRu. 11, MoSaRu. 12, MoSaRu. 14, Lux. 02, Lux. 03, Lothr. 01, RumBan. 07, Ukr. 26, Lothr. 01.-  b. Wölbung in der Fassmitte bei stark gewölbten Fässern MoSaRu. 18. Formen: Sg.: MoSaRu. 14 Lothr. 01 Ukr. 26, MoSaRu. 11 MoSaRu. 12 MoSaRu. 18 Lux. 02 Lux. 03 RumBan. 07. Etym.: mhd. panze m. 'Wanst, Magen', entl. aus dem Rom., vgl. it. pància f. 'Bauch, Ausbauchung', frz. panse f. 'Bauch eines Gefäßes', aus lat. pantex, -ice(m) 'Wanst'.- vgl. Pänzelein Wortb.: Fass-. Lit.: DEI 2742; DWB 13, 1427. 13, 1428; FEW 7, 565; FrzDtWB 1985, 671; Gehl 2003, 683; KärntWB 15; Kluge 2002, 677; Lexer 2, 202; LothrWB 23, 173; PfälzWB 1, 561; REW 6207; RheinWB 6, 488; SchweizWB 4, 1407; SteirWs. 49; WBÖ 2, 260; Zingarelli 2002, 1256.

Artikel wurde aus Cache gelesen