Linde f.: 1. Baum, der das Bindematerial liefert, Pl. Trans. 46.-  2.a. Holzart für die Herstellung von Fässern, Ukr. 30.-  b. Holzart für den Pressbaum, STir. 13.-  3. Faser der Linde als Gertmaterial, Trans. 46, Pl. Trans. 46. Etym.: mhd. linde, mndd. linde (AhdAsGl.), ahd. linta, as. linda, lindia.- vgl. linden II (Adj.). Lit.: AhdAsGl. 6, 107. 6, 108. 6, 109; BadWB 3, 467; BayWB 1, 1488; DRW 8, 1336; DWB 12, 1032; ElsWB 1, 596; GottschWB 2, 23; HNassWB 2, 153; Kluge 2011, 579; Krauß 1943, 561; Lexer 1, 1924; LothrWB 335, 1, 297; Marzell 1943-1979, 4, 718. 5, 336; NSSWB 3, 1316; Petri 1971, 73; PfälzWB 4, 991; Pritzel/Jessen 1882b, 120; RheinWB 5, 477; SchlesWB 2, 814; SchwäbWB 4, 1251. 6, 2476; SchweizWB 3, 1319; ShessWB 4, 348; TirWB 391; TreppWB 620; VorarlWB 2, 286; WKW 66/323.

Artikel wurde aus Cache gelesen