lind Adj.: 1.a. weich, weniger hart (v. der reifenden weißen Beere) Thurg. 01, Liecht. 01.-  b. weich (v. der Beerenhaut), Wall. 01.-  2.a. geschmeidig (v. gewässerten Bindstroh), Budap. 01.-  b. geschmeidig (v. den gewässerten Bindweiden) Bad. 34, StGall. 03.-  3. dickflüssig, beim Ausschenken Fäden ziehend (v. fehlerh. Wein) Zür. 02, Zür. 04, Graub. 01. Formen: Zür. 02, Bad. 34 StGall. 03 Liecht. 01, Zür. 04 Thurg. 01 Graub. 01. Etym.: mhd. linde 'weich, zart', ahd. lindi.- Zu 3.: Abb. (bzgl. WEIN): Flüeler 1980, 99.- s.a. die Bed. 'schal (v. Wein)' (AargWB); Lindwerden (Dahlen 1878, 748). Lit.: AargWB 86; AhdAsGl. 6, 99; AhdSchütz. 1989, 173; Ambrosi H. 1992, 195; BadWB 3, 467; BayWB 1, 1487; BrockhWein 2005, 267; DRW 8, 1335; DWB 12, 1026; ElsWB 1, 595; Kluge 2002, 576; Lexer 1, 1924; PfälzWB 4, 991; Schellenberg A. 1943, 77; SchlesWB 2, 813; SchwäbWB 4, 1250. 6, 2476; Schweizer 1969, 24; SchweizWB 3, 1315; ShessWB 4, 348; Sipos 1979, 62; ThWB 4, 288; VorarlWB 2, 286; Weber W. 1949, 141; WKW 23/99. 24/102. 70/348.

Artikel wurde aus Cache gelesen