klocken sw.: Maische zum Entrappen durch ein siebartiges Gitter stoßen, STir. 10. Etym.: mhd. klocken, ahd. klockn 'klopfen, schlagen'. Wortb.: auße-. Lit.: AhdAsGl. 5, 262; AhdSchütz. 1989, 158; BadWB 3, 168; DWB 11, 1220; Lexer 1, 1629; SchweizWB 3, 641; TirWB 1, 340; VorarlWB 2, 92.

Artikel wurde aus Cache gelesen