Kelch m.: 1.a. Trinkgefäß für Wein im fam. Bereich Aserb. 02.-  b. Trinkgefäß für Wein bei festl. Anlässen Württ. 13.-  c. in Wirtschaften verwendetes Trinkgefäß für Weißwein Württ. 12.-  d. Weingefäß, Winzersymbol im Ortswappen (lt. GWP) Bad. 09, Bad. 16.-  2. Gefäß, in das der Most aus der Presse rinnt Russ. 01. Formen: Sg.: Württ. 13 Bad. 09 Russ. 01, Württ. 12 Bad. 16.- Pl.: Aserb. 02, Aserb. 02. Etym.: mhd. kelch, kelich, ahd. kelih, as. kelik, entl. aus lat. calix, calicem 'Kelch'. Wortb.: Wein-. Lit.: AhdAsGl. 5, 176; Arnberger 2007, 202; BadWB 3, 108; Bassermann-J. 1975, 767; Besse 2001a, 38; Besse 2010a, 331; Drux 1984, 855; FEW 2, 95; Frevert 1992, 59; Hilpert 1957, 93; Ibald 1994, 2026; Kluge 2002, 483; Krämer-Neubert 1998, 67; Lexer 1, 1539; Meichle 1936, 236; Müller K. 1930, 410; Muth 1928, 19; REW 1519; SchwäbWB 4, 317; SchweizWB 3, 229; ShessWB 3, 1245; Staribacher 2003, 58; TirWB 330; Weiss D. 1983a, 8.

Artikel wurde aus Cache gelesen