Kante I Gen.?: Gefäß, mit dem Wein aus dem Keller geholt wird, Sathm. 03. Etym.: ahd. canneta, canta, channata, chanta, kannite f. 'Kanne'.- s.a. „Masskandten" Pl. (Wolff 1967, 123). Wortb.: Spritz-. Lit.: AhdAsGl. 5, 141; Alanne 1955b, 221; Alanne 1963, 19. 21. 25; Bassermann-J. 1975, 733; BayWB 1, 1253; DRW 6, 1119; DWA 18, 2; DWB 11, 172; ElsWB 1, 452; FEW 2/1, 199; Kluge 2002, 466; Müller/Frings 1968, 151; SchwäbWB 4, 195; SchweizWB 3, 373; Steffens 2006b, 182; SteirWs. 377; VorarlWB 2, 18; WKW 126/684.

Artikel wurde aus Cache gelesen