jährig Adj.: 1.a. einjährig (v. Rebtrieb), Thurg. 02, Aserb. 01.-  b. einjährig (v. Rebholz) Lothr. 03, Els. 08, Zür. 04, Liecht. 01, NÖ 11, NÖ 12, Aserb. 01.-  2. einjährig (v. Rebstock), Els. 15, Wall. 01.-  3.a. einjährig (v. Wein), Aserb. 01.-  b. aus früherer Ernte (v. Wein) Trans. 20, Trans. 39, Ukr. 31, Aserb. 02. Formen: Trans. 39, Trans. 20, Aserb. 02, Ukr. 31, NÖ 11 NÖ 12, Els. 08, Lothr. 03, Zür. 04, Liecht. 01. Etym.: mhd. jrec, jæric, ahd. jrg 'einjährig', Abl. v. Jahr.- vgl. Jährige Wortb.: dies-, drei-, ein-, fünf-, letzt-, mehr-, vier-, vor-, vorigs-, vorletzt-, zwei-. Lit.: AhdAsGl. 5, 106; BadWB 3, 18; BayWB 1, 1210; Besse 2009, 59; BMZ 1, 771; DRW 6, 431; DWB 10, 2243; ElsWB 1, 410; GrDuden 4, 1751; Lexer 1, 1473; LexerN 262, 445; NSSWB 3, 578; PfälzWB 3, 1331; RheinWB 3, 1131; SchwäbWB 4, 82. 6, 2240; SchweizWB 3, 67; ShessWB 3, 940; SSWB 4, 368; TirId. 292; TirWB 1, 316; VorarlWB 1, 1479; WKW 109/603.