Haupt-wurze f.: a. tief in die Erde dringende Rebwurzel Mór 02.-  b. Wurzelstamm der Rebe Burgl. 11, Tschech. 12, Dunak. 01, Budap. 01. Formen: Sg.: Tschech. 12, Budap. 01, Burgl. 11, Dunak. 01.- Pl.: Mór 02, Tschech. 12. Etym.: mhd. houbetwurz f.- vgl. Wurz, Wurze, Wurzen. Lit.: Lexer 1, 1356.

Artikel wurde aus Cache gelesen