Grotzen Gen.?: abgeschnittenes Rebholz, Pl. STir. 03. Hist. Bel.: (J.?) Wer dasselbe holtz bestumelt an dem großen (BayWB; Lexer). Etym.: mhd. grozze m., wohl im Ablt. zu mhd. graz n. 'Sprossen od. junge Zweige von Nadelholz', bair.-öst. Graß.- s.a. Grötzelreis n. (SchwäbWB 3, 860).- vgl. Gretze. Lit.: BayWB 1, 1018; DWB 9, 598; Egli 1982, 37; LadParth. 1972, 34; Lexer 1, 1075; SchwäbWB 3, 860; SchweizWB 2, 837; TirWB 354; VorarlWB 1, 1246; WKW 59/290.

Artikel wurde aus Cache gelesen