eschen Adj.: a. aus Eschenholz (v. Stützpfahl), StGall. 03.-  b. aus Eschenholz (v. Pressbaum), StGall. 03, Wall. 01. Etym.: mhd. eschn, eschen, mndd. eschen (DWBNb.), ahd. eskn, as. eskn, Adj. zu Esche. Lit.: AhdAsGl. 3, 5; DWBNb. 8, 2384; GottschWB 1, 144; Lexer 1, 708; SchweizWB 1, 568; WSteirWB 301.

Artikel wurde aus Cache gelesen