Brut f.n.: 1.a. unfruchtbarer Rebtrieb,      Burgl. 08.- b. unfruchtbarer Trieb unten am alten Holz,           Tschech. 10.- c. Geiztrieb der Rebe,      NÖ 05, NÖ 06.- 2. ausgewachsener Rebtrieb,     RumBan. 12, Pl.       RumBan. 12.  Genus: n. NÖ 05, Tschech. 10, f. Burgl. 08.  Etym.: mhd. bruot n. 'Trieb; Anwuchs der Pflanze'.- vgl. Brutach  Wortb.: Üchsen-.  Lit.: Arnberger 2007, 71; BadWB 1, 351; BayWB 1, 374. 2, 311; DRW 2, 548; DWB 2, 4; ElsWB 2, 206; Gehl 2003, 140; Kluge 2002, 155; Koch H.-J. 2002, 44; Lexer 1, 370; NSSWB 1, 1405; ObsächsErzWB 1, 161; RheinWB 1, 1057; SchwäbWB 1, 1480. 6, 1701; SchweizWB 5, 1007; ShessWB 1, 1183; SSWB 1, 794; Staribacher 2003, 23; SuddWB 2, 691; TirId. 62; Vierrath 1978, 67; VorarlWB 1, 474; WBÖ 3, 1202; WKW 10/36. |