bitter Adj.: a. geschmackl. Eigenschaft des Mosts gegen Ende der Gärung Bad. 18, Els. 03, Els. 12, NÖ 05, UngSathm. 01.-  b. nach Hefe schmeckend (v. Wein) Bas. 02. Formen: Els. 12 Bas. 02, Els. 03, NÖ 05, Bad. 18 UngSathm. 01. Etym.: mhd. bitter, ahd. bittar. Lit.: AhdAsGl. 1, 400; AhdSchütz. 1989, 77; Althaus 2006, 70; Ambrosi H. 1992, 43; Ambrosi H. 1996/98, 38; Arnberger 2007, 57; BadWB 1, 240; BayWB 1, 306; BrockhWein 2005, 69; BWB 14, 954; Cornelssen 1977, 250; Dippel 1997, 57; DWB 2, 53; ElsWB 2, 116; Gehl 2003, 102; Keller U. 1977, 43; Klingner [1935], 375; Kluge 2002, 127; Lexer 1, 287; LexOIV 570; Müller K. 1930, 92; PfälzWB 1, 948; Schellenberg A. 1943, 75. 102; Schoonmaker 1967, 44; SchwäbWB 1, 1145; SchweizWB 4, 1856; Sebestyén 1978, 27; ShessWB 1, 878; Sipos 1979, 83; Traxler [ca. 1963], 493; VorarlWB 1, 366; WBÖ 3, 239.

Artikel wurde aus Cache gelesen