beugen sw.: a. beim Gerten die Fruchtrute(n) umbiegen Mittrh. 04, MoSaRu. 02, MoSaRu. 03, MoSaRu. 04, MoSaRu. 05, MoSaRu. 06, MoSaRu. 07.-  b. Fruchtrute(n) biegen u. befestigen SaalUnst. 01, SaalUnst. 01, Mittrh. 05, MoSaRu. 06. Formen: MoSaRu. 05, MoSaRu. 06, SaalUnst. 01 MoSaRu. 04, MoSaRu. 03 MoSaRu. 04 MoSaRu. 07, MoSaRu. 02, Mittrh. 04, MoSaRu. 04. Etym.: mhd. böugen, ahd. bougen, as. bgian, Kaus. zu biegen. Wortb.: an-, nieder-. Lit.: AhdAsGl. 1, 466; AhdSchütz. 1989, 79; BadWB 1, 178; BayWB 1, 215; DWB 1, 1742; Kluge 2002, 117; Lexer 1, 333; ObsächsWB 1, 230; PfälzWB 1, 773; Puhl 2009, 66. 71; PündAusdr. 606; RheinWB 1, 663; ShessWB 1, 755; Steffens 1997, 235; Steffens 2006b, 71; SuddWB 2, 352; ThWB 1, 738; WBÖ 2, 600; WKW 63/309.

Artikel wurde aus Cache gelesen