auf-patzen sw.: 1. aufbrechen (v. Auge), Trans. 03, Trans. 20, Trans. 43, Trans. 37.-  2. durch (starken) Regen od. Hagel aufplatzen (v. der Beere), Trans. 12, Trans. 42, Trans. 42, Trans. 43.- vgl. patzen. Lit.: NSSWB 1, 554; SSWB 1, 269; Stingl R. 1979, 77; WKW 25/105.

Artikel wurde aus Cache gelesen