ab-gehen st.: 1. absterben (v. der Rebe),        Bas. 02,       Budap. 01.- 2. im Ertrag nachlassend (v. der Rebe),                     Thurg. 02.  Etym.: mhd. abeg  n, ahd. abag  n.- vgl. gehen.  Lit.: AhdSchütz. 1989, 123; BadWB 1, 8; DWBNb. 1, 288; ElsWB 1, 188. 2, 938; Kluge 2002, 339; Lexer 1, 3; SchweizWB 2, 8; Steffens 2006b, 29; SuddWB 1, 48; VorarlWB 1, 14; WMU 16. |