ab-fallen st.: 1.a. abfallen (v. Blütenköpfchen) Pfalz 12, NÖ 01, Ukr. 01, Ukr. 34, Els. 03, Burgl. 06, Slowak. 01, Sathm. 03, Ukr. 33.-  b. durch schlechtes Wetter vorzeitig abfallen (v. Blütenköpfchen) Lothr. 02, Els. 01, STir. 08, Trans. 04, Trans. 15, Trans. 37, Trans. 42, Trans. 44, Rheinh. 04, Pfalz 08, Regbg. 01, Els. 04, STir. 02, STir. 02, Vas 01, Mór 02, Gottsch. 01, Gottsch. 02, RumBan. 01, RumBan. 12, Trans. 35, Trans. 44, Dobr. 02, Russ. 04, Georg. 02.-  c. abfallen (v. der sich entwickelnden Beere), Steir. 06.-  2. sich setzen (v. Bodensatz im Gärfass), Steir. 06.-  3. zu gären aufhören (v. Most), Els. 01. Formen: NÖ 01, Ukr. 34, Ukr. 01, Trans. 44, Trans. 04, Trans. 42, Trans. 37, Pfalz 12, Els. 01, Lothr. 02, Trans. 15, STir. 08. Etym.: mhd. abevallen.- vgl. fallen. Lit.: BadWB 1, 7; BayWB 1, 703; DWBNb. 1, 226; ElsWB 1, 106; Gehl 1991, 71; Gehl 2003, 4; GottschWB 1, 150; Lexer 1, 7; NSSWB 1, 30; PfälzWB 1, 27; RheinWB 2, 267; SchwäbWB 1, 23; SchweizWB 1, 752; ShessWB 1, 24; SSWB 1, 14; SuddWB 1, 38; VorarlWB 1, 11; Weber W. 1949, 25; WKW 14/53.

Artikel wurde aus Cache gelesen