weiden II Adj.: 1. von der Weide stammend (v. Band zum Befestigen der gebogenen Fruchtrute),                   Gottsch. 02.- 2. aus Weide geflochten (v. Korb, der als Siebvorrichtung in die entrappten Trauben gestellt wird),             RumBan. 04.  Etym.: mhd. w  d  n, ahd. w  d  n, Adj. zu Weide.  Lit.: AhdAsGl. 11, 119; DWB 28, 575; GottschWB 2, 446; Lexer 3, 876; NSHws. 1055; NSSWB 5, 1318. |