Schnute f.: Auslauföffnung vorn am Pressbett,     Ukr. 22, Ukr. 26,     Ukr. 31.  Etym.: mndd. sn  t f. 'Mund, Maul'.- Ndd. Entsprechg. zu hd. Schnauze.  Wortb.: Dreh-.  Redensarten/Winzerregeln: Ein Wein, bei dessen Wachstum die „Sonn e schepp Schnut gemacht hat", Bez. für 'sauren Wein' (Witte H. 1987, 1).  Lit.: DWA 20, 11; DWB 15, 1210. 15, 1425; Kluge 2002, 822; Lerchner 1971, 217. 234; MnddSchiLü. 4, 280; MosfrkWB 222; Venema 1997, 254; WDU 2, 78; WKW 96/504; WSAH 45. |