hinig Adj.: 1. den alten, ausgehauenen, dürren Rebstumpf bezeichnend,                STir. 08,             NÖ 01.- 2. „kaputt" (v. Fass),       Aarg. 02.  Etym.: Abl. v. hin.  Lit.: BadWB 2, 715; BairZ. 1998, 163; BasMda. 168; ElsWB 1, 344; SchwäbWB 3, 1636; SchweizWB 2, 1363; TirWs. 127; VorarlWB 1, 1403. |