hinig Adj.:  1. den alten, ausgehauenen, dürren Rebstumpf bezeichnend,                   STir. 08,                NÖ 01.-   2. „kaputt" (v. Fass),          Aarg. 02.    Etym.: Abl. v. hin.   Lit.:  BadWB 2, 715;  BairZ. 1998, 163;  BasMda. 168;  ElsWB 1, 344;  SchwäbWB 3, 1636;  SchweizWB 2, 1363;  TirWs. 127;  VorarlWB 1, 1403.  |