eschen Adj.: a. aus Eschenholz (v. Stützpfahl),     StGall. 03.- b. aus Eschenholz (v. Pressbaum),    StGall. 03,                 Wall. 01.  Etym.: mhd. esch  n, eschen, mndd. eschen (DWBNb.), ahd. esk  n, as. esk  n, Adj. zu Esche.  Lit.: AhdAsGl. 3, 5; DWBNb. 8, 2384; GottschWB 1, 144; Lexer 1, 708; SchweizWB 1, 568; WSteirWB 301. |